Ordet non kjem frå det norrøne nón og frå det latinske nona. Det har altså med talet ni å gjere. Nokre stader i landet er det i 15-tida, andre stader i 16-tida på ettermiddagen. Men korleis kan dette bli den niande timen? (Nona hora = niande timen [latin]) Ein må sjå det i høve til soloppgang. I dei gamle bondebygdene var det tidleg opp og seint i seng som var god latin. Skulle ein nå å nytte doggen i graset, for då var det lettast å få ljåen til å bite, måtte ein ikkje vera oppe seinare enn sola. Helst før ho hadde tørka opp teigen. Rekna frå klokka 06.00 vart derfor den niande timen kl. 15.00. Som er det tidspunktet ein sette seg ved bordet og åt nons. (nonsmat)
Det fjellet eller fjellformasjonen sola stod over ved nonstid, vart ofte kalla nonshøgda, nonsfjellet eller nonsskar. I det klokkelause samfunnet fekk ein lite på sola, som kanskje var noko oftare å sjå dengong.
Det norske non kjem difor ikkje av det engelske "noon" eller "afternoon", men det er rettare å seie at desse to engelske orda også kjem frå det latinske Nona (hora). Sjølv om noon på engelsk har blitt ordet for midt på dagen, altså klokka 12. For det skal ikkje vera lett å forstå slikt.
Non (nonstid) er namnet på tida. Nons (nonsmat) er namnet på måltidet.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar